سکونت 5 هزار ساله در زاگرس مرکزي

رئيس مرکز باستان‌شناسي استان لرستان در گفت‌و‌گو با ميراث آريا(chtn)، با اعلام اين خبر افزود: بر اساس يافته‌ها، اين تپه يکي از مهم‌ترين استقرار‌هاي پيش از تاريخ منطقه است که متاثر از فرهنگ‌ گودين در زاگرس مرکزي و تا حدودي مرکز فلات ايران بوده است.

«محمدرضا محمديان» همچنين تصريح کرد: آثاري همچون بقاياي معماري از نوع چينه‌اي، گاهي تا ارتفاع ۵۰ سانتي‌متر از کف فضا‌ها با پلان‌هاي تقريبا چهارگوش به ابعاد ۲×۵/۲ متر از اين يافته‌ها است که سازه‌هاي حرارتي دائم و اجاق‌هاي موقت نيز درون اين فضا‌ها ديده مي‌شود.

محمديان خاطرنشان کرد: از ديگر يافته‌هاي مهم اين کاوش مي‌توان به تکه‌هاي ظروف سفالي منقوش يا ساده، بقاياي استخوان‌هاي حيواني، سردوک‌ها، تيغه‌هاي سنگي و قطعات بسيار کمي از فلز مس اشاره کرد.

رئيس مرکز باستان‌شناسي لرستان در پايان گفت: با توجه به کارگاه لايه‌نگاري، ضخامت نهشته‌هاي فرهنگي اين تپه تا روي خاک بکر ۵۷۲ سانتي‌متر است. با مقايسه سفال‌ها و ديگر يافته‌هاي تپه رودخانه شرقي با محوطه‌هاي شاخص زاگرس مرکزي گاه‌نگاري نسبي آن مربوط به دوران ‌مس و سنگ است.
ص/123

انتهای پیام/

کد خبر 1391031623